ارزیابی تحمل به خشکی در لاین‌های ذرت دانه‌ای با استفاده از شاخص‌های تحمل به تنش خشکی

شناسایی لاین‌های متحمل به خشکی در تولید ارقام هیبرید ذرت که در شرایط محدودیت آب بتوانند عملکرد قابل قبولی تولید کنند از اهمیت خاصی برخوردار است. به این منظور20 لاین ذرت در سه شرایط آبیاری کامل، تنش درمرحله رویشی و تنش درمرحله زایشی در سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1384 در مزرعه مؤسسه تحقیقات، اصلاح و بذر و نهال مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بررسی با استفاده از شاخص‌های مختلف تحمل به خشکی نشان داد که بر اساس شاخص‌های SSI و TOLلاین K3651/1 به عنوان متحمل‌ترین لاین در شرایط تنش درمرحله زایشی و لاین K3615/1 به عنوان متحمل‌ترین لاین در شرایط تنش درمرحله رویشی شناخته شدند. این دو شاخص ژنوتیپ‌هایی با عملکرد پایین در شرایط عادی و عملکرد بالا در محیط تنش را تعیین می‌کنند. شاخص‌های MP، STI، GMP و HarM که مقادیر بالای آن‌ها نشان‌دهنده تحمل به تنش در ژنوتیپ‌های مورد بررسی است، لاین‌های K3615/2 (به ترتیب با عملکرد 77/4، 7/2 و 43/2 تن در هکتار) و K19/1 (به ترتیب با عملکرد 20/4، 83/2 و 51/2 تن در هکتار) را به عنوان لاین‌های با عملکرد بالا در هر سه شرایط بهینه، تنش در مراحل رویشی و زایشی تعیین کردند. بابررسی همه شاخص‌ها و با توجه به اینکه بهترین لاین‌ها، لاین‌هایی با عملکرد بالا در شرایط بهینه و حداقل کاهش عملکرد در شرایط تنش است، می‌توان لاین‌های K3615/2 ( به ترتیب با عملکرد 77/4 ، 70/2 و 43/2 تن در هکتار)، K3640/6 (به ترتیب با عملکرد 40/4 ،93/2، 20/2 تن در هکتار) و K19/1 (به ترتیب با عملکرد 20/4، 51/2 و 83/2 تن در هکتار) را به عنوان مناسب‌ترین لاین‌ها به ترتیب در شرایط بهینه، تنش درمراحل رویشی و زایشی در تولید ارقام هیبرید متحمل به تنش خشکی معرفی کرد.